推薦序

序 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?

引言



第一部：塑形

1. 是什麼推動戲劇進展？ ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?

2. 接下來怎麼了？ ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ??

3. 倒敘 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?

4. 靜止和侵入 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ??

5. 困難和衝突 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ??

6. 無知即是福 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ??

7. 戲劇性 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ??



第二部：方法

8. 鋪陳 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?

9. 情節推演：期待下一步 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?

10. 缺席的人物（角色） ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?

11. 影像 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ??

12. 主題 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ??



第三部：技巧

13. 背景資料 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ??

14. 相信劇作家 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?

15. 家庭 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ??

16. 概說：情緒、氛圍 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ??

17. 特殊元素 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ??

18. 時代更迭 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ??

19. 最後的高潮 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?

20. 各種開場�各種結局 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?

21. 重讀 ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?

22. 接下來呢？

序



　　大多數的人在閱讀劇本的時候，會想像它在舞台上被搬演的樣子。但根據我曾經有幸在英國伯明罕話劇團劇場，為貝瑞傑克森爵士工作時的觀察，其實不是所有的人都這樣。貝瑞傑克森爵士除了是個有奇妙癖好的人之外，也是對英國劇場界來說，最後僅存的幾位重要資助者之一。他的做法反而是看著舞台上的演出，然後去想像這齣戲還是文字的樣子。



　　最近我剛好有機會實驗一下這個有點奇妙的方法。我被邀請擔任劇作家諾爾寇威爾（Noel Coward）的作品《開心鬼》（又譯《歡樂幽靈》Blithe Spirit）的顧問，這部戲已經被搬上舞台並且演出了，而我還沒有看過劇本。我親自完整的看完三場演出，非常努力去試著理解劇作家被隱藏或扭曲的原意，換句話來說說，就是試著接近劇本的原始樣貌。我很驚訝的發現，用貝瑞傑克森爵士的方法去理解劇本的原意，比起其他任何手段，包括大衛鮑爾在這本非常實用的書中所提到的各種技術，都還要立即有效。唯一的問題是，貝瑞傑克森爵士的方法，需要仰賴舞台上的演出。

? ? ?

　　這種「前進與後退之法」，凸顯出劇本不只是一種文學的表現形式，更是活生生的戲劇演出素材——有時候其中的結構特點甚至與樂譜相仿。文學和戲劇之間的差異其實非常巨大，一個演出的聲音、音樂、動作、視覺、整體氛圍－還有更多－都等著被從劇本的深處挖掘出來，那是沒有辦法經由嚴謹的文學手段，例如劇本的閱讀與分析來理解的。閱讀本書，就像是窺探劇作家的工具箱，翻找出他在造藝時的特殊器械。對劇本閱讀的新手來說，前進與後退之法這本書所提供的技巧，不只有助益，更幾乎延伸涵括了各種層面。對進階者－即使是經驗十分豐富的老手－來說，本書就像是更進一步探索劇本原始樣貌的指路牌和照明燈，讓未來的體驗可以更加豐富並且充滿個人獨有的感受。